Waar de zon ons heen brengt

Heey allemaal!

Even een kleine update over de afgelopen weken.
Vorige week begon als een normale week, naar school en Spaanse les. Woensdag 26 oktober was een stakingsdag dus ik en vrijwel iedere student in Spanje was vrij. Terwijl ik mij net op de bank had gevestigd vroeg María of ik de honden wilde uitlaten. Dus ik loop naar buiten (de zon scheen kei lekker) en María stond al met de honden te wachten, ik dacht María loopt mee maar dat was dus niet het geval. Dus daar liep ik dan met 1 hond aan de lijn en een losse hond. Voor de mensen die niet weten hoe mijn straat er uitziet, je hebt dus de "grote" weg en als je afslaat kom je op mijn straat en er gaat een weg omhoog de bult op en een langs de huizen, en ik liep dus naar rechts (rechtdoor is de grote weg) de weg naar boven op. Allemaal goed en aardig tot ik dus naar beneden loop weer de bocht naar links wil maken en de kleine losse hond rechtdoor zie lopen naar de grote straat. Ik ga hier overigens verder in het openbaar niet teveel in details omdat ik niet met zekerheid kan zeggen wie dit allemaal lezen wil, maar ik zag hoe mijn loslopende hond de gevaarlijke straat overloopt en met dat hij terug loopt overreden wordt door een auto. Vervolgens dit overleeft om hierna aan de zijkant van de weg (waarschijnlijk) op een pijnlijke manier te sterven. Maar dit weet ik dus niet zeker omdat ik hulp moest halen en die andere hond moest meetrekken. Ik ga verder hier niet over in details meer en vertellen wat het met me gedaan heeft.

De dagen er na waren wel "oke". Vrijdag 28 oktober ben ik naar de universiteit geweest om voor 3uur aan een stuk naar een vrouw te luisteren die over latijn en latijnse boeken sprak. Je kunt dus wel nagaan hoe opgelucht de hele klas was toen we eindelijk gingen. Zaterdags en zondags heb ik niks interessants gedaan om over te schrijven.

Gisteren, maandag 31 oktober was Evanne jarig! En voordat ik naar de birthday girl ging, ben ik naar het kerkhof geweest, omdat vandaag de dag van de Allerheiligen is. Dit wordt in heel veel landen gevierd. Leuke film trouwens over dit onderwerp is The book of Life (animatie). Ik was samen met María, ze maakte het graf van een familielid schoon en plaatste bloemen. Wat mij direct opviel was dat 1: de begraafplaats megagroot was, 2: er heel veel mensen waren en 3: bijna alle graven bloemen hadden.
Sommige graven waren overladen met bloemen, sommige graven waren van vandaag sommige van 70 jaar geleden. En op bijna allemaal lagen bloemen. En ik vond het prachtig hoe al deze mensen elk jaar weer de graven van hun geliefde overladen met bloemen en denken aan ze. En ik schaamde me bijna dat sommigen hier in Nederland niet eens bij hun levende oma op bezoek gaan, laat staan naar een graf van iemand. Terwijl in mijn ogen dit een hele mooie traditie is, die zeker door moet gaan.
Dus hierna ben ik naar Evanne gegaan en daar ben ik de hele avond geweest. We kwamen een groepje van onze spaanse cursus tegen waar we nog mee hebben zitten te praten. Kortom naar mijn mening een mooie en leuke dag!

Liefs, Plien❤